Disi Yakaris

Bugun orda burda bakinirken, bu bizim yaslara karsi icten ice erkeklerin aciyor, kadinlarinsa bir tehdit unsuru olarak gordugunu uzulerek okudum.

Erkeklere gore 30 yaslarindaki biz kadinlar, cok secici oldugumuzdan evde kalmisiz, simdi de yanlizliktan geberiyomusuz, zamaninda iyi bi koca bulamadik diye dizimizi dovuyormusuz.

Kadinlar ise bizi zavalli kocislerinin aklini celicek, icinde ostrojen firtinalari kopan tehlikeli birer memeli olarak goruyorlarmis.

Beyler,

Oncelikle sunu belirtmek isterim ki secici olmak oldukca bilincli bir davranis tipidir. Her yas grubu kadinin sahip olmasi gereken muhim bir ozelliktir. Esimizi, hayatimizi birlikte gecirecegimiz adami secmicez de ne secicez? Allaha sukur okuyoruz, dinliyoruz. Mutsuz bi evlilige mahkum olmus kadinlarin hikayeleri sizce bizden daha mi az dramatik? Sirf toplumsal baskidan veya cocugu var diye bosanamayan, her turlu fiziksel/psikolojik siddete maruz kalan milyonlarca kadin var. Bununla birlikte bir de mutluyuzcular var, her firsatta disariya bu evli, mutlu, cocuklu imajini dayayan ama her gece yatakta sessizce aglayan kadinlar var. O yuzden aldanmayin. 

Ben ve benim gibiler asiri marjinal ve feminist degiliz veya sanatci ailelerden gelmiyoruz, hepimiz Turk aile yapısında yetistirildik. Bizim de annelerimiz her sene gul agacina bizim mutlu ailemizi cizip asti. Onlarin da tek derdi bizim mutlulugumuzdu. Emin olun "ben erkek arkadasimla ayni eve cikcam yaaa" dedigimizde bize de izin vermediler. Bizim de iznimiz 12 ye kadardi ve biz de erkek arkadasimizi babamizdan gizledik. Biz de gizli gizli sigara ictik. Yani Hollywood'da falan buyumedik anlayacagin.

Secicilik konusuna geri gelirsek, onu da soyle izah edebilirim. Hayat biraz dogru yerde dogru zamanda olmakla alakali birsey. Bazen, "keske onla simdi tanissaydik hersey cok baska olabilirdi" diye gecirirsin ya icinden. Bazi seyler kismet, bu da oyle birsey. Yanlis zamanda yanlis yerlerde olmus olabiliriz. Saniyor musunuz ki bugunku bekar kadinlar beklentilerini karsilayabilecek erkek bulamadi diye evlenmedi? Tam aksine, yasayip gordukce aslina bakarsan beklentiler azaliyor. Kendini taniyip gercekte ozunu tatmin edecek, o belki o kadar da yakisikli olmayan erkegi ariyosun. Parasi cok da olmayip ama seni mutlu etmeyi bileni, sevgisizligiyle degil de sevgisiyle bogani, uzuldugunde kalkip onca yoldan geleni, kariyer yapmis olani degil de kazandigi 3-5 kurusunu seninle harcayani ariyoruz iste. Oyle yatlar, katlar, penthouse lar falan degil beklentimiz, biraz insanlik, sevgi, saygi, merhamet yeter. 

He bir de evlenmemis olmak yanliz olmak anlamina gelmez. Evli olup da yanliz olan o kadar insan var ki! Kaldi ki bizim de sevgililerimiz oluyor, yanliz falan degiliz anlayacaginiz. Otuzunda bir kadinin yapmasi gerekip de yapmadigimiz seyler olabilir. Ama bunun hesabini da size verecek degiliz! Zamani gelirse biz de yuva kurariz, coluk cocuk dogururuz. Ama inanin sandiginiz kadar acinasi hayatlarimiz yok.

Biz de "evlenmek ne yaaa, tek eslilik bana gore degil abi yaa" triplerine girmiyoruz, ne olursa olsun, memeliyiz, bi noktada biz de biriyle evlenmek istiyoruz. Uremek, urettigine bakmak,- nurturing yani anlarsan- bizim icgudusel bir durtumuz. 

Yani anlayacaginiz, ne "Allahim resmen evde kaldim yaa, yanliz olucem, asla mutlu olamayacagim, cocugum olmayacak" yakarisinda, ne de "ben kariyer yapicam ne kocasi" hirsini yasiyoruz. Sadece biraz rolantideyiz, hepsi bu.

Kadin