Guvenmek

Tekrar sever insan, asik da olur da tekrar guvenir mi?

Bir kere gitti mi elden, bir daha eskisi gibi olur mu hic birsey?

Ayni gozle bakabilir misin ona veya kosulsuzca kendini teslim edebilir misin?

Kusku kanserdir. Ufak ufak, ince ince yer, kemirir adami. Senelerce ugrasip alinmis o guven yerini karin agrisiyla birlikte gelen mide bulantisina ve en nihayetinde kendinden tiksinme, ozguvenini yitirmeye birakir.

Guvenin sozluk anlami sudur: Korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu, itimat.

Bir insana guvenmeden ne kadar daha sevebilirsin onu? Veya soyle sorayim, bir insana guvenmeye ne zaman baslarsin, ne kadar iyi tanidigini nasil anlarsin? Veya boyle birsey mumkun mu? Galiba degil. 

Guven bir iliskiyi her ne pahasina olursa olsun ayakta tutacak tek seydir. Guven verilmez, alinir. Kimse bana guven demekle sana guvenmez. Guven sende uzun zamanda insa olur, tum yasananlarla sekillenir, hadi ben de bu adama guveniyim demezsin, bakmissin guvenmissindir.

Peki ya guveni yikmak nasil bu kadar kolaydir? Senelerce ozenle insa ettigin birseyi kaybetmek nasil bu kadar kolay olabilir ki? Sokaktan bir insana karsi guvenini yitirmekle sevdigin insana guvenini yitirmek nasil ayni olabilir ki? Hic mi degeri yok simdiye kadar ki yasananlarin?

Peki sen kimseye guvenmeyecek misin hayal kirikligi yasamamak icin? Her kosulda seni sevicek, yaninda olacak insanlar olmayacak mi hic, omzunda herseyi unutabilecegin? Yoksa tum bunlari da birer hayal kirikligi olarak yaninda mi tasiyacaksin? Yine.

Ama en cok koyan da ne biliyor musun? Aci olan sana  yalan soylemesi degil, ona tekrar inanamayacak olman. 

Umarim ki minnet edersin tum bunlara, herseye ragmen seni bagisladigima. Ben affetmesem de kendimi, en azindan sen minnet et.

Cunku deniyorum, ama nereye kadar devam edebilirim bilmiyorum. Sanirim askin her seyin ustesinden geldigi mucizelere inanmak istiyorum.

Kadin