Open top menu
21 Ağustos 2015 Cuma



Ne icin yasiyoruz biz? Ne icin geldik dunyaya? Su hayattaki misyonumuz ne veya hayat bunu arayacak kadar uzun mu?

Hepimiz cocukluktan itibaren okullara gittik. Ilkokul bitti, sinavlara hazirlandik,en buyuk hedefimiz bir anadolu lisesine girmekti. Girdik, okuduk, sonra universite telasi basladi, dersaneler falan derken en guzel yillar da orda gitti. Cok sukur girdik universiteye de, hadi orda biraz yasadik, ama bu sefer de para yoktu. Arkasindan stajdi, part-time isti derken basladik calismaya.

O yaslarda kendi paramizi kazanmak cok tatli geldi, harcamaya kiyamadik. Kazanmak zormus ogrendik. Ilk baslarda caylaktik, ama sonra biz de ogrendik. Yavas yavas biz de birer corporate bitch olduk. Hepimiz sinsilik, dedikodu, kuyu kazma alaninda doktora yaptik. Her gun yeni bir bilgiyle ayak nasil kaydirilir adli kitaplar yazdik. Devam da ediyoruz.

Hayat cok acimasiz degil mi? Hepimiz kurumsal kolelik icin cocuk yastan itibaren yetistiriliyoruz. 3-5 kurusa hayatlarimizi satiyoruz. Dusunsene ya yoluydu, trafigi derken gunun yarisi ofiste uf klima cok vurdu ya diyen karilarla geciyo. Eve geldin bi dus, 2 televizyon bak, sonra da uyudun zaten. Sevismeyi falan birak, adamla 2 kelam laf etmeye halin kalmadi. 

Cocuklarini bakicilar buyutuyo, ilk kelimesine onlar sahit oluyo, ilk adimini onlar goruyo. Peki sen ne yapiyosun o anda? Rapor mu hazirliyosun, stok mu kontrol ediyosun? Tum bu anlari kaciracaksak ne icin yasiyoruz ki biz? Eve dondugumuzde ailemize, arkadaslarimiza, en cok da kendimize ayiracak vaktimiz yokken napicaksin ki o parayi? 

Hanginiz mutlu yaptigi isten? Hepiniz cuma gelsin diye beklemiyor mu? Cuma gelsin de 2 gun de olsa kendi hayatimi yasayabileyim diye. Hanginiz yillik takvime bakmiyor, 23 nisan hangi gune geliyo abi, 19 mayisi mi birlestirsem diye. 

Bunun cok sacma oldugunu dusunen tek ben miyim? 
Tabi ki hayatin gercekleri diye birsey var. Kira, fatura, tum ihtiyaclar.. Tamam da tum bu hayatta kalma mucadelesi yormadi mi? 

Alternatif bir hayat mumkun degil midir? Hayat bu kadar acimasiz olmak zorunda mi?

Etrafimdaki herkes kurumsal kimliginden kurtulup guneye yerlesmek istiyor. Abi ufak bi dukkan acarim, yada ekip bicerim. Baslarim boyle hayata diyenlerden kaci gitti diye sorarsaniz pek azi. Ama sade ve daha mutevazi bir hayati secenler inanin cok huzurlu. Sehrin karmasasindan uzakta, isi biraz da keyif icin yapip, cogu da hobileriyle para kazanmaktan oldukca mutlu.

Insanlari durduran sadece kendi sinirlari. Aslinda utopik gorunen o ozendiginiz hayatlar bir araba mesafesinde. Tek yapmaniz gereken bir zengin kalkisi. Alin sevdiginiz adami da yaniniza. Gidin abi gidin.

Kadin
Bi Kadin tarafindan yazildi

0 yorum